چغازنبیل

نیایشگاهی متعلق به دوره عیلامی ها (ایلامی ها) که در حدود سال 1250 قبل از میلاد مسیح بر پا شد و بعد از شش قرن در سال 640 قبل از میلاد به حالت متروکه درآمد. چغازنبیل بیش از 2500 سال در زیر خاک مدفون ماند تا اینکه اواخر قرن 19 میلادی، در جریان فعالیت های نفتی، آجری یا دست نبشه ای روی آن می یابند.  

آنجا بود که کاوشگران از شوش به سوی چغازنبیل که در 40 کیلومتری جنوب شرق شوش و 25 کیلومتری غرب شوشتر قرار دارد، متمایل می شوند و مجموعه ای از کاوش ها در چندین دهه آن را از دل خاک بیرون می کشد. اونتاش ناپیرشا (اونتاش گال) پادشاه بزرگ عیلامی، بنیانگذار زیگورات (نیایشگاهی برای خدایان) چغازنبیل بوده است و هم اکنون ستون یادبود او در موزه لوور قرار دارد.