همه چیز در ارتباط با آرمگاه فردوسی مشهد
پیشینه آرامگاه فردوسی
با توجه هب گزارش ها و تحقیقاتی که موجود است می توان گفت اجازه ورود پیکر فردوسی به گورستان را به دلیل اینکه شیعه مذهب بود ندادند و مردم به ناچار مجبور شدند پیکر وی را در باغ او که در شهر تابران طوس واقع است دفن نمایند. ارامگاه فردوسی به محلی بریا زیارتگاه اها دانش و معرفت تبدیل شد، حتی بارها ا ن آرامگاه را ویران کردند اما پیروان وی دوباره ان را بنا می نهادند. با توجه به گزارش هایی که موجود است اولنی بنای بر روی ارامگاه فردوسی را ارسلان جاذب، سپهدار طوس در زمان فردوسی ساخته است که یاد او در شاهنامه هم امده است، بنابرانی به دلیل ارادتی که به وی داشت قبله ای را بنا نهاد، حدود 100 سال بعد از مرگ فردوسی این قبله همچنان استوار بود تا زماین که نظامی عروضی در سال 510 هجری قمری از آرامگاه فردوسی دیدن نمود.
در زمان حمله وحشیانه غز ها در سال 548 و 552 و 553 هجری قمری و بع دزا ا نلشکر کشی چنگیز و پسر وی تولی خان یعین در سال هیا 617 و 618 این بنا همچنان دید همی شد. اما باید بگوییم در زمان حکمرانی گرگوز به ایران امیر طغری برای ساختن قلعه یا در طوس اولنی بنای ساخته شده ارامگاه را ویران کرد و از مصالح موجود در ان برای ساخت آ نبنا استفاده کرد. . بعد زا ان در پی گشذت سال های و در زمان فرمانروایی غازان خان، یکیزا امرای وقت آ نزمان یعین امیر ایسن قتلغ ساختمانی را در ان جا بنا نهاد و خانقاهی را در کنار ان برپا کرد، اما باید بگوییم تا قبل از اینکه ساخت بنا را به اتمام برساند در گشذت. ارامگاه فردوسی تا سده هشتم هجری قمری همچنان اشکار بود.
در نزهة القلوب آمده است که ارامگاه فردوسی در کنار قبر محمد غرالی و معضوق طوسی واقع شده که این ارامگاه در شرق طوس قرار گرفته اما این ادرس چندان درتس هب نظر نمی رسد. در تذکرة الشعرا امده که محل دفن فردوسی در کنار بنیا عباسیه و در طوس است که آ نبنا به درستی نمایان است. از طرفی گزارش هایی که در زمان دولتشاه سمرقنید به جیا مانده اشار هب همان خانقاهی دارد که امیر ایسن ان را ساخته بود و محلی کنونی آن حدود 800 متر با ارامگاه وی فاصله دارد و ا نرا به هارونیه می شناسند. عبداللهخ شیخ با توجهخ به اینکه از افراد شیعه مذهب بیزاری می جست در زمان یورش هیا خود به مشهد دستور تخریب آرامگاه فردوسی را داد، اما باز هم دوباره ا نرا با نهادند. قاضی نورالله شوشتری در شال 1000 هجری قمری به دیدار آرمگاه فردوسی رفت و می گیور که تمایم مردم از همه سرزمین ها بریا دیدار ان آرامگاه راهی می شوند.
در سال 1236 هجری قمری ویلیام فریز مامور کمپانی هند شرقی از این آرامگاه دیدن کرد و در گزارش هیا خود ا نرا ارامگاهی بسیار کوچک و حقیر توصیف نمود، بع دزا ا نزمیان که خانیکوف کنسول روس ورئیس هیئت اعزامی به خراسان رفتند اثری ار آرامگاه ندیدند، اما بنا به گزارش لرد کرزن انگلیسی همان طور که ویلیام فریز اعلام کرده بود تا سال 1254 قابل دیدن بود، متاسفانه بع دزا ان گندمزاری اطراف ا نرا پوشانده بود، ناگفته نماند در سال 1890 میلادی ژوکوسفکی ان را در زیر تپه ای مشاهده کرده بود که از اجر و قطعه هیا کاشی پوشانده شده بود. در زمان حکومت ناصرالدین شاه زمیا نکه عبدالوهاب والی خرااسن بود مامور شد که هب جستجو ارامگاه بپردازد ا نهم با راهنمایی چند فرانسوی که قبلا از طوس ددین کرده بودند موفق شد ارامگاه فردوسی را بیابد و به طور موقت دو اتاق را بر روی ارامگاه بنا نهادند تا در اینده بتوانند بنایی شایسته فردوسی بر روی ان بسازند. در سال 1318 هجری قمری محمد تقی بهار از این بنا دیدن کرده بود ان را اماده برای ساختن بنایی بی نظیر یافته بود، وی در سال 1302 هجری شمسی ارامگاه فردوسی را سکویی بدون سقف و محصور توصیف کرده بود. با توجه به تعاریفی که در مودر این ارامگاه شنیده اید بدون شک شما هم برای بازدید از ان قصد دارید راهی سفر شودی هنگام سفر می توانید با مراجعه به وب سایت و اپلیکیشن مستر بلیط اقدام به خرید بلیط مشهد خود نمایید.
آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی در میان باغی مصفا به فاصله ۲۰ کیلومتری شمال شهر مشهد واقع شده است.
ساختمان فعلی آرامگاه از شیوه معماری هخامنشی به ویژه آرامگاه کوروش الهام گرفته است. نمای بیرونی بنا شامل عناصر تزئینی هخامنشی به خصوص ستون ها و سرستون ها است و اشعاری که بر اضلاع چهارگانه بنا نگاشته شده از حکیم فردوسی و معرف اندیشه و شخصیت وی می‌باشد. بخش فوقانی بنا بصورت مجوف و توخالی ساخته شده و فضای داخلی آن نیز علاوه بر الهام گرفتن از معماری دوه اشکانی شامل ۲۰ ستون مرمری در پائین و ۸ ستون در بخش فوقانی است. در بخش هایی از آرامگاه نیز دیوارنگاره‌هایی از فریدون صدیقی نصب گردیده که نمایش صحنه هایی از روایات شاهنامه است.
